#FungalManipulation #PlantFungiInteraction #SymbioticFungi #PathogenicFungi #ProteinStructures #AMFungi #EffectorProteins #PlantHealth #Agriculture #AlphaFold2 #PlantMicrobeInteractions #GatsbyCharitableFoundation #SLCU
អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រនៅ Sainsbury Laboratory University Cambridge University (SLCU) បានបង្កើតរបកគំហើញដំបូង ដោយបង្ហាញឱ្យឃើញថា symbiotic និងផ្សិតបង្កជំងឺ ទោះបីជាមានទំនាក់ទំនងគ្នាឆ្ងាយក៏ដោយ ប្រើក្រុមប្រូតេអ៊ីនស្រដៀងគ្នា ដើម្បីរៀបចំ និងរស់នៅរុក្ខជាតិ។ ការស្រាវជ្រាវនេះ ដែលបានប្រៀបធៀបប្រូតេអ៊ីនសម្ងាត់ពីផ្សិតទាំងនេះ ដោយប្រើបច្ចេកវិទ្យា AI កម្រិតខ្ពស់ បានបង្ហាញឱ្យឃើញពីយន្តការនៃអន្តរកម្មរបស់រុក្ខជាតិ និងផ្សិត។ ការរកឃើញនេះមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងសំខាន់សម្រាប់វិស័យកសិកម្ម និងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីធម្មជាតិ ដោយសារការយល់ដឹងអំពីឧបករណ៍ម៉ូលេគុលទាំងនេះអាចបង្កើនទំនាក់ទំនងសក្តានុពលនៃរុក្ខជាតិ និងផ្សិតដែលមានប្រយោជន៍ ខណៈពេលដែលក៏មានហានិភ័យនៃការកើនឡើងភាពងាយនឹងបង្កជំងឺផងដែរ។
Sebastian Schornack និងក្រុមស្រាវជ្រាវរបស់គាត់នៅ SLCU ត្រូវបានឧទ្ទិសដល់ការកំណត់អត្តសញ្ញាណ និងកំណត់លក្ខណៈថ្មីនៃ arbuscular mycorrhiza (AM) effectors ដែលជាប្រូតេអ៊ីនសម្ងាត់ដោយផ្សិត symbiotic ដើម្បីជួយសម្រួលដល់ការធ្វើអាណានិគមនៃឫសរុក្ខជាតិ។ នៅក្នុងដំណើរស្វែងរករបស់ពួកគេដើម្បីស្រាយយុទ្ធសាស្ត្រដែលប្រើប្រាស់ដោយផ្សិតបង្កជំងឺ និងស៊ីមេទ្រី ក្រុមការងារបានប្រើប្រាស់កម្មវិធីកុំព្យូទ័រ AlphaFold2 AI ដែលជាឧបករណ៍ដ៏មានឥទ្ធិពលសម្រាប់ទស្សន៍ទាយរចនាសម្ព័ន្ធប្រូតេអ៊ីន។ នេះបានអនុញ្ញាតឱ្យពួកគេប្រៀបធៀបប្រូតេអ៊ីនសម្ងាត់នៃ symbiotic និងផ្សិតបង្កជំងឺ ដែលទីបំផុតនាំទៅដល់ការរកឃើញនៃក្រុមប្រូតេអ៊ីនស្រដៀងគ្នារចនាសម្ព័ន្ធដែលបានអ៊ិនកូដនៅក្នុងហ្សែននៃប្រភេទផ្សិតទាំងពីរ។
ការរកឃើញរបស់ការសិក្សាមានផលប៉ះពាល់យ៉ាងខ្លាំងចំពោះសុខភាពរុក្ខជាតិ និងកសិកម្ម។ ផ្សិត Symbiotic ដូចជាផ្សិត AM ដើរតួនាទីយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការស្រូបយកសារធាតុចិញ្ចឹម ការលើកកម្ពស់ការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ និងការពារប្រឆាំងនឹងមេរោគ។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ផ្សិតបង្កជំងឺដូចជា Fusarium oxysporum គឺជាភ្នាក់ងារបង្ករោគដែលគំរាមកំហែងដល់ដំណាំសំខាន់ៗដូចជាចេក និងដូងប្រេង។ ការកំណត់អត្តសញ្ញាណនៃប្រូតេអ៊ីនដែលបានចែករំលែក ដែលគេស្គាល់ថា Fusarium oxysporum lycopersici dual-domain proteins (FOLDs) បង្ហាញថា ប្រូតេអ៊ីនទាំងនេះរួមចំណែកដល់សមត្ថភាពនៃ symbiotic និងផ្សិតបង្កជំងឺក្នុងការរស់នៅរុក្ខជាតិដោយជោគជ័យ។
លោកវេជ្ជបណ្ឌិត Schornack សង្កត់ធ្ងន់ថា ខណៈពេលដែលការបង្កើនទំនាក់ទំនង AM នៅក្នុងដំណាំអាចផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ដល់ការលូតលាស់របស់រុក្ខជាតិ វាក៏អាចបង្កើនភាពងាយរងគ្រោះរបស់ពួកគេចំពោះមេរោគផងដែរ។ របកគំហើញនេះបង្កើតជាសំណួរអំពីវត្តមាន និងមុខងារនៃប្រូតេអ៊ីនទាំងនេះនៅក្នុងផ្សិតស៊ីមេទ្រី និងផលប៉ះពាល់ដែលអាចកើតមានចំពោះអន្តរកម្មនៃពពួកអតិសុខុមប្រាណរុក្ខជាតិ។
ការស្វែងយល់ពីភាពចម្រុះ និងភាពស្រដៀងគ្នានៃឥទ្ធិពលដែលប្រើដោយ symbionts និងភ្នាក់ងារបង្កជំងឺ គឺមានសារៈសំខាន់ណាស់សម្រាប់ការដោះស្រាយភាពស្មុគស្មាញនៃអន្តរកម្មនៃមីក្រូរុក្ខជាតិ។ ទោះបីជាប្រូតេអ៊ីន effector នៅក្នុងទំនាក់ទំនងនៃភ្នាក់ងារបង្កជំងឺត្រូវបានសិក្សាយ៉ាងល្អក៏ដោយ ចំណេះដឹងរបស់យើងអំពីអន្តរកម្មនៃរុក្ខជាតិដូចជា ពពួកផ្សិត AM មានកម្រិត។ ការលាតត្រដាងនូវឥទ្ធិពលផ្សេងៗដែលពាក់ព័ន្ធនៅក្នុងទំនាក់ទំនងរុក្ខជាតិ-ស៊ីមេទ្រីគឺជាការផ្តោតសំខាន់នៃការស្រាវជ្រាវរបស់ក្រុម Schornack កំពុងបន្ត។
ការស្រាវជ្រាវដ៏អស្ចារ្យនេះត្រូវបានធ្វើទៅបានតាមរយៈការផ្តល់មូលនិធិពីមូលនិធិ Gatsby Charitable Foundation, Royal Society និងក្រុមប្រឹក្សាស្រាវជ្រាវអឺរ៉ុប។